ژرمن شپرد

سگ ژرمن شپرد German Shepherd

نژاد سگ ژرمن شپرد، حیوانی جسور و وفادار می‌باشد، که در دو گروه ورک لاین و شولاین دسته‌بندی می‌شود. ژرمن شپردهای ورک لاین، بیشتر در خدمت پلیس و نیروهای امدادی می‌باشند و گروه شولاین بیشتر جنبه‌ی نمایشی داشته و به عنوان پت در کنار خانواده‌ها جای دارند.

آشنایی با سگ ژرمن شپرد

پت شاپ آتاپت: یکی از محبوب‌ترین نژادهای سگ، در سراسر جهان، سگ ژرمن شپرد می باشد. ژرمن شپرد، به شجاعت و فداکاری شهرت دارد و به طور معمول برای نگهبانی، کمک به پلیس و نیروهای امدادی، جستجو و کشف مواد مخدر، کمک به افراد ناتوان و… آموزش داده می‌شود. علاوه بر آن، به عنوان یک پت نیز، می‌تواند همراهی قابل اعتماد و وفادار برای خانواده باشد.

حتما ببینید : آموزش تربیت سگ

برخی افراد بر این باور هستند که، سگ ژرمن شپردو یا به عبارتی سگ چوپان آلمانی، حاصل آمیزش گرگ با شیپداگ است. اما، تا امروزبه طور قطعی این نظریه رد و یا تایید نشده است. در هر صورت، ژرمن شپرد جز گروه سگ‌های اصیل به شمار می‌آید و با هوشیاری و ذکاوت خود، تبدیل به یک دوست خوب برای انسان‌ها شده است.

مشخصات ظاهری سگ ژرمن شپرد

سگ ژرمن شپرد، بدنی قدرتمند و کشیده دارد و استخوان‌های این حیوان بسیار مستحکم هستند. عضلات این سگ، از قدرت تحمل بسیار بالایی برخوردار بوده و تاب زیادی در برابر سرعت و حرکات سریع دارند. از این رو، می‌توانند ساعت‌ها بدون احساس خستگی به کار و جستجو مشغول باشند. پوشش بدنی این سگ، به صورت دولایه و بسیار متراکم می‌باشد و در فصل‌های پاییز و بهار، اصطلاحا پف می‌کند.

نژاد سگ ژرمن شپردها، گردنی کشیده، چشمانی بادامی شکل، گوش‌هایی با ابعاد متوسط و دندان‌هایی قوی دارند. وزن بدن آن‌ها در حدود ۳۰ الی ۴۰ کیلوگرم می‌باشد و قدی برابر با ۵۵ تا ۶۵ سانتی متر دارند. سگ ژرمن شپرد، معمولا به رنگ‌های تیره‌ای از جمله خاکستری، خرمایی و یا سیاه دیده می‌شود. اما، بعضا به رنگ تماما سفید نیز یافت می‌شود. این سگ، حدودا بین ۹ تا ۱۳ سال، با مراقبت اصولی و صحیح، عمر می‌کند.

خصوصیات اخلاقی وتربیت سگ ژرمن شپرد

سگ ژرمن شپرد، حیوانی هوشیار، با ذکاوت، وفادار، زیرک و با استعداد می‌باشد. از خصوصیات بارز این سگ، می‌توان به شجاعت آن اشاره داشت. به طوری که، نسبت به هر مورد مشکوک و هر فرد غریبه ای، عکس العمل نشان داده و جسور و بی‌باک می‌باشد.

سگ ژرمن شپرد، نسبت به صاحب خود بسیار مهربان و مطیع است و رفتار خوبی با کودکان دارد. این سگ جسور، استعداد شگرفی در یادگیری دارد و بسیار باهوش می‌باشد. به طوری که، بارها باعث نجات افراد گیر افتاده در آتش، برف، رودخانه، زمین لرزه و بهمن شده است. این حیوان، به خوبی رد پای مجرمان را پیدا می‌کند و می‌توان گفت، بسیاری از عملیات‌های کشف مواد مخدر بدون سگ ژرمن شپرد، غیر ممکن خواهد بود.

این سگ، برخلاف سگ‌های دیگر تنها بودن را دوست دارد و دیگر نگران تنها ماندن آن در باغ و یا منزل خود نخواهید بود. ولی، قطع به یقین اگر مدت زیادی تنها باشد، سگ دچار اضطراب دوری از صاحب خود می‌گردد.

سگ ژرمن شپرد، درعین چابکی و فعال بودن، حیوانی آرام و صبور است. از این رو، می‌تواند همراه بسیار خوبی برای افراد نابینا باشد. این سگ برای زندگی در آپارتمان تنها زمانی مناسب می‌باشد، که شرایط مساعدی برای فعالیت‌های بدنی او فراهم باشد. اما، به طور کلی ژرمن شپرد از بودن در محیط‌های وسیع و آزاد لذت بیشتری می‌برد و توصیه نمی‌شود از او در آپارتمان نگهداری نکنید.

اگر به ریزش موی حیوانات حساس هستید، باید به شما بگوییم سگ ژرمن نیز همچون دیگر سگ‌ها ریزش مو دارد. اما، با شانه زدن موهای حیوان، به صورت روزانه و یا یک روز در میان می‌توانید تا حدی این اتفاق را کنترل نمایید.

مراقبت و ویژگی های ژرمن شپرد

ژرمن شپرد، این سگ به عنوان سگ ژرمن شپرد یا سگ پلیس K9 نیز شناخته می شود. تاریخچه آن به قرن 19 برمی گردد. اولین هدف تولیدی، سگ چوپان برای گله داری گوسفند است. شجاع، باهوش، مطیع و قوی، این دوست پشمالو قادر است وظایف بسیاری از جمله پلیس، نگهبان، چوپان، جستجو و نجات و راهنمایی را با موفقیت انجام دهد. این ویژگی ها او را در لیست 10 سگ برتر جهان قرار می دهد.

آنها محبوبیت خود را در آمریکا مدیون یک توله سگ کوچک هستند که در طول جنگ جهانی اول توسط سرجوخه لی دانکن از یک لانه پرورش پر از گلوله و بمب در فرانسه بیرون آورده شد. در پایان جنگ، دانکن توله سگ را به زادگاهش لس آنجلس بازگرداند، او را آموزش داد و او را به یکی از مشهورترین سگ های نمایش تبدیل کرد.

ویژگی های سگ ژرمن شپرد

ژرمن شپردها سگ های فعال و باهوشی هستند. آنها باید درگیر آموزش، بازی و مطالعه باشند. ورزش روزانه هم یک امر فیزیکی (مانند دویدن و فریزبی) و هم ذهنی (مانند جلسات تمرین) ضروری است.

ژرمن شپردها گوشه گیر و به غریبه ها مشکوک هستند. ژرمن شپرد خود را با تجربیات زیادی آشنا کنید، آن را به حیوانات خانگی و مردم نشان دهید و معرفی کنید تا یک سگ اجتماعی و خوش قلب تربیت کنید. آموزش اطاعت ، که با کلاس های آموزش سگ شروع می شود ، برای عادت دادن آنها به سایر افراد و سگ ها و آموزش رفتارهای اولیه سگ به آنها مهم است.

سگ ژرمن شپرد که به زندگی در گله عادت دارد باید طوری تربیت شود که تنها بماند. این آموزش برای این دوستانی که اضطراب جدایی دارند ضروری است.

• شخصیت: این سگ بسیار باهوش و قابل آموزش است. او باید به تنها ماندن عادت کند. آموزش اجتماعی شدن اولیه باید داده شود. اگر ورزش کمی به او داده شود و خانواده از او مراقبت نکنند، آن را با عادات بدی مانند پارس کردن، جویدن چیزها نشان می دهد. او به اعضای خانواده اش بسیار وابسته است. زمانی که احساس خطر می کند می تواند بسیار قدرتمند و محافظ باشد.
• سلامت: نژاد ژرمن شپرد به طور کلی سالم است. اما مانند همه چراغ ها، مستعد مشکلات سلامتی خاصی است. دانستن اینها خوب است. دیسپلازی هیپ، دیسپلازی آرنج، اتساع معده، میلوپاتی دژنراتیو، نارسایی پانکراس اگزوکرین و آلرژی.

مراقبت از سگ ژرمن شپرد

گرگ‌های آلمانی که در ابتدا به صورت دسته‌ای در تمام روز پرورش داده می‌شوند، برای عمل پرورش داده می‌شوند. این بدان معناست که آنها انرژی زیادی برای صرف ورزش روزانه دارند. .

اگر آنها را برای مدت طولانی بدون ورزش تنها بگذارید، به ناچار دچار مشکل خواهید شد. کسالت و بی تحرکی منجر به مشکلات رفتاری مانند جویدن ، کندن و پارس می شود . پارس کردن لزوماً یک رفتار نیست زیرا یک مشکل است، اما اگر سگ حوصله داشته باشد ممکن است اتفاق بیفتد. یادگیری فرمان “آرام” باید بخشی از آموزش اطاعت هر چوپان آلمانی باشد .

این دوستان پشمالو آرواره های قوی دارند و دوست دارند اشیا را بجوند. می توانید در مواقعی که وقت ندارید یک اسباب بازی جویدنی به آنها بدهید تا خودشان را سرگرم کنند. اسباب بازی های لاستیکی و پلاستیکی سگ برای سگ های نژاد متوسط ​​و بزرگ مناسب است. به لطف ساختار خاص خود، دندان های سگ شما را نیز تمیز می کند و از تشکیل تارتار جلوگیری می کند.

مراقبت از مو ژرمن شپرد

ژرمن شپرد دارای دو لایه مو است. اولی لایه مو نرمی است که پوست را می پوشاند و دومی لایه محافظ موهای بلندتر است. شانه زدن و نظافت منظم می تواند ارائه شود. باید حداقل 2 بار در هفته اسکن شود.

حمام کردن خیلی زیاد لایه‌ای از روغن را که مو او را سالم نگه می‌دارد، از بین می‌برد، بنابراین فقط در صورتی که سگ شما واقعاً به آن نیاز دارد، حمام کنید. گرگ های آلمانی علیرغم شهرت بدنام خود ، بسته به رژیم غذایی خود، نسبتاً تمیز و بی بو هستند.

بیماری‌های رایج سگ ژرمن شپرد

سگ ژرمن شپرد، نیز همچون دیگر سگ‌ها و حیوانات خانگی، در معرض ابتلا به بیماری‌های متعددی می‌باشد. برخی از این معضلات عبارتند از:

هیپ دیسپلازی: هیپ دیسپلازی، یک بیماری ژنتیکی می‌باشد و به صورت موروثی منتقل می‌شود. در طی این اختلال، استخوان ران به خوبی در جای خود، یعنی مفصل لگن، قرار نمی‌گیرد و موجب درد، رنج و لنگ زدن حیوان می‌شود. گاهی اوقات، این بیماری خود را به صورت فیزیکی و بیرونی نشان نمی‌دهد و تنها از طریق X-Ray می‌توان آن را تشخیص داد.

به خصوص، اگر قصد خرید یک توله‌ی ژرمن را دارید، این نکته را در نظر داشته باشید که علائم این بیماری در تولگی قابل مشاهده نیستند و با رشد سگ، کم کم نشانه‌های آن ظاهر می‌شود. در نتیجه، می‌بایست از یک فروشگاه مطمئن اقدام به خرید سگ نمایید و از شخص فروشنده مدارکی برای اثبات سلامت سگ را تقاضا نمایید.

دیسپلازی آرنج: دیسپلازی آرنج نیز همچون هیپ دیسپلازی، یک بیماری ارثی می‌باشد و به طور عمده سگ‌های نژاد بزرگ را درگیر می‌کند. بسیاری از متخصصان و دامپزشکان، معتقدند که این اختلال در اثر سرعتناهماهنگرشد سه استخوان تشکیل دهنده‌ی آرنج به وجود می‌آید و ناتوانی مفاصل را در پی دارد. راه درمان این معضل، مصرف داروهای مسکن و یا جراحی (به تشخیص دامپزشک) می‌باشد.

میلوپاتی دژنراتیو: میلوپاتی دژنراتیو، یک بیماری نخاعی می‌باشد، که پیش رونده بوده و مربوط به بخش انتقال دهنده‌ی اطلاعات از مغز به پاهای عقب می‌باشد. در طی پیشرفت این بیماری، حیوان رفته رفته قدرت حرکت خود را از دست می‌دهد و فلج می‌شود. تا به امروز، هیچ درمانی برای این بیماری یافت نشده است. اما، با تشخیص به موقع می‌توان با استفاده از برخی مکمل‌های دارویی، روند پیشرفت آن را کند نمود.

آلرژی: در صورتی که، سگ شما به طور مداوم اقدام به خاراندن صورت خود می‌کند و یا پنجه‌های خود را می‌لیسد. این احتمال وجود دارد که، دچار آلرژی غذایی و یا سطحی شده باشد. در این شرایط، توصیه می‌شود حیوان را نزد دامپزشک ببرید.

Gastric Dilation Volvulus: Gastric Dilation Volvulus، یا به عبارتی نفخ، به عنوان یک معضل جدی برای سگ ژرمن شپردمحسوب می‌شود.

سگ‌های بزرگ جثه‌ای که سینه‌ی عمیقی دارند و غذای خود را به سرعت می‌خورند، به خصوص که بعد از غذا فورا آب بنوشند و مشغول فعالیت شوند، بیش از دیگر سگ‌ها در معرض GDV قرار دارند.

در واقع، GDV و یا نفخ باعث پر شدن معده‌ی حیوان با هوا می‌شود و اگر او نتواند برای خروج این گازآروغ بزند و یا استفراغ کند، سرعت خونرسانی به قلب کاهش یافته، افت فشار خون اتفاق می‌افتد و احتمال مرگ سگ در این شرایط وجود دارد. در نتیجه، اگر سگ شما به یکباره دچار تهوع، دلدرد و ترشح غیرعادیبزاقشد، فورا می‌بایست او را به یک بیمارستان دامپزشکی نزدیک برسانید.

نارسایی لوزالمعده اگزوکرینEPI: اگر سگ ژرمن شپردشما، دچار کاهش اشتها، از دست دادن وزن، افزایش تولید گاز و تغییر حالت مدفوع شد، این احتمال وجود دارد که حیوان قادر به هضم غذا نباشد. این اختلال، ناشی از یک بیماری موروثی دیگر به نام EPI و یا به عبارتینارسایی لوزالمعده اگزوکرین می‌باشد، که در طی آن تولید و ترشح آنزیم‌های هضم کننده‌ی غذا کاهش می‌یابد. خوشبختانه این بیماری، درمان ساده‌ای دارد و با اضافه نمودن آنزیم‌های لوزالمعده به غذای حیوان قابل حل می‌باشد. اما، نباید نسبت به علائم آن بی‌توجه باشید و توصیه می‌شود، در صورت مشاهده‌ی هر یک از نشانه‌های مذکور، سگ را نزد دامپزشک ببرید.

انواع نژادهای سگ ژرمن شپرد

سگ ژرمن شپرد، نژادهای گوناگون و متعددی دارد، که در این بخش برخی از معروف‌ترین این نژادها را به شما معرفی می‌کنیم.

ژرمن ورک لاین: سگ ژرمن شپردورک لاین و یا به عبارتی کاری، همانطور که از نام آن مشخص می‌باشد به منظور کار کردن به وجود آمده است و به عنوان یک سگ پشتیبان و محافظ عمل می‌کند.

سگ‌های ژرمن ورک لاین، می‌توانند ساعت‌های طولانی کار کنند و وظایف خود را به خوبی انجام می‌دهند. این حیوانات، انرژی بسیار بالایی دارند و اگر پاداش خوبی به آن‌ها بدهید، انگیزه‌ی بیشتری برای ادامه‌ی فعالیت خود پیدا می‌کنند.

ژرمن‌های ورک لاینی که به خوبی تربیت شده باشند، از اعتماد به نفس بالایی برخوردار هستند و عکس العمل‌های درستی از خود بروز می‌دهند. از طرفی دیگر، از تناسب اندام خوبی برخوردار هستند و چابک و خوش قامت می‌باشند.

یک سگ ژرمن شپردورک لاین، قدرت تشخیص خطر را دارد و تحت تاثیر صداهای ناگهانی مثل آژیر، زنگ خطر و صدای شلیک قرار نمی‌گیرد. در حقیقت، این حیوان می‌تواند تشخیص دهد، که چه زمانی این صداها خطرآفرین هستند و باید نسبت به آن‌ها چه واکنشی داشته باشند.

سگ‌های ژرمن شپردورک لاین به سه گروه تقسیم‌بندی می‌شوند:

ژرمن شپردهای ورک لاین آلمان شرقی: با پایان یافتن جنگ جهانی دوم، شرق و غرب آلماناز یکدیگر جدا شدند. از این روی، آلمان شرقی تصمیم گرفت تابه منظور اهداف نظامی از ژرمن‌های ورک لاینخود، محافظتویژه اینماید و آن گروه از سگ‌هایی که بیماری خاصی نداشتند را تکثیر کند. در نتیجه، سگ‌های ژرمنی با شانه‌های پهن، استخوان‌بندی قدرتمند و با سرهای بزرگ تکثیر شدند و تحت عنوان ژرمن شپرد آلمان شرقی (EastGerman Working Lines) نام گرفتند. این گروه از سگ ها، دارای اندامی ورزیده، استقامت بالا و روحیه‌ای تدافعی می‌باشند.

ژرمن شپردهای ورک لاین آلمان غربی: ژرمن شپردهای آلمان غربی (WestGerman Working Lines)، نیز همچون ژرمن شپردهای آلمان شرقی از قدرت بدنی بالایی برخوردار می‌باشند و سطح تحرک و انرژی آن‌ها بسیار بالا است. همچنین، توانایی کار بالایی دارند و با تمرین و آموزش مستمر، بازدهی بسیار خوبی دارند. اما، این سگ‌ها برخلاف شپردهای آلمان شرقی برای اهداف نظامی پرورش نیافته و بیشتر در معرض ابتلا به بیماری‌های مختلف می‌باشند.

ژرمن شپردهای ورک لاین چک: ژرمن شپردهای چک (WestCzech Working Lines)، سومین عضو شپردهای کاری می‌باشد و شباهت زیادی به سگ ژرمن شپردآلمان شرقی دارد و به منظور اهداف نظامی پرورش یافته است. این سگ، استقامتی مثال زدنی دارد و نیازمند تمرینات آموزشی مستمر و مکرر می‌باشد.

ژرمن شولاین: سگ ژرمن شپردشولاین، یا به عبارتی نمایشی، تنها برای افرادی مناسب می‌باشد که به دنبال قابلیت‌های ویژه و کارایی سگ نیستند. بلکه، تنها ظاهر سگ برای آن‌ها حائز اهمیت می‌باشد. سگ‌های ژرمن شپرد نمایشی، به طور کلی انرژی پایین‌تری از ژرمن‌های ورک لاین دارند و رنگ‌آمیزی پوشش آن‌ها یکدست‌تر از ژرمن شپردهای ورک لاین می‌باشد. این سگ‌ها جثه‌ی بزرگتری داشته و پاهای عقبی این حیوانات زاویه دار و کشیده است. این ویژگی‌های فیزیکی، موجب جذابیت بیشتر این سگ در میان علاقمندان شده است.

سگ‌های ژرمن شپردشولاین نیز، به سه گروه تقسیم‌بندی می‌شوند. چرا که، با وجود اینکه همه‌ی آن‌ها در یک دسته قرار دارند، تفاوت‌هایی از نظر خصوصیات رفتاری، ظاهر و رنگ دارند. این سه گروه عبارتند از:

ژرمن شپردهای شولاین آمریکایی: ژرمن شپردهای آمریکایی (American show line)، اندامی کشیده، باریک و بلند دارند. انحنا، یا به عبارتی قوس روی کمر آن‌ها بیش از سایر شپردهای شولاین بوده و ظاهر بسیار زیبا و دلفریبی دارند. از نظر خصوصیات رفتاری نیز، حیواناتی بسیار مهربان و دوستدار خانواده هستند. اما، در نظر داشته باشید، سگ‌های نمایشی آمریکایی، برای اینکه به رسمیت شناخته شوند، شرایط سخت و ویژه‌ای ندارند. از این روی، به آسانی گواهینامه‌ی American Kennel Club را دریافت می‌کنند. این موضوع، به وجود آمدن سگ‌هایی مستعد ابتلا به بیماری‌های گوناگون را به دنبال خواهد داشت.

ژرمن شپردهای شولاین کانادایی: ژرمن شپردهای شولاین کانادایی (Canadian show line)، نیز شباهت‌های بسیار زیادی به شپردهای نمایشیآمریکایی دارند. رنگ این سگ ها، نسبت به دیگر شولاین‌ها روشن‌تر بوده از نظر زیبایی شناسی، در رتبه‌ی بالایی قرار دارند. این سگ ها، در صورتی که آموزش صحیح توسط مربی سگ دریافت کنند، همراهان بسیاری خوبی برای خانواده هستند.

ژرمن شپردهای شولاین آلمان غربی: ژرمن شپردهای شولاین آلمان غربی (West Germanshow line)، برای اینکه به رسمیت شناخته شوند، مسیر دشوارتری را پیش رو دارند. این گروه از سگ ها، تقریبا در سلامت کامل به سر می‌برند و کمتر از دیگر گروه‌های شولاین‌ها درگیر بیماری و اختلالات سلامتی می‌شوند. انرژی و تحرک بالای شولاین‌های آلمان غربی را، می‌توان مشابه ژرمن هایورک لاین دانست. از این روی، می‌توان گفت یک شولاین آلمان غربی، ویژگی‌های یک سگ مطیع و محافظ را نیز در خود دارد.

به طور کلی این سگ ها، از ژرمن‌های آمریکایی و کانادایی جثه بزرگتری داشته و رنگ بدن آن‌ها به قرمز متمایل است. بنابراین، به نظر بسیاری از افراد زیبایی بیشتری نسبت به دیگر گونه‌های خود دارند. در پرورش این سگ‌های شکوهمند، کلیه‌ی استانداردهای سلامت و بهداشت رعایت شده است و می‌توانند یک گزینه‌ی فوق العاده، به عنوان سگ خانگی باشند.

تغذیه

شما باید با دامپزشک یا متخصص تغذیه حرفه‌ای خود مشورت کنید تا اطلاعاتی در مورد اینکه چه غذاهایی باید به ژرمن شپرد خود بدهید و اندازه‌های صحیح وعده‌های غذایی را دریافت کنید.

رژیم غذایی سگ ژرمن شپرد

سگ ژرمن شپرد، جثه‌ای قوی و عضلانی دارد. از این روی، به رژیم غذایی متفاوت‌تری نیز نسبت به همنوعان خود نیاز دارد. یک وعده غذایی مقوی برای سگ ژرمن، می‌بایست شامل موارد زیر باشد:

غذای مقوی برای سگ ژرمن شپرد

کربوهیدرات: کربوهیدرات لازم برای سگ ژرمن شپرد، را می‌توانید از طریق مواد غذایی مثل: سیب زمینی شیرین، جو، برنج و جو دوسر تامین نمایید. در نظر داشته باشید هر وعده‌ی غذایی این سگ می‌بایست شامل ۵ تا ۸ درصد کربوهیدرات باشد، تا انرژی لازم برای فعالیت‌های این حیوان را فراهم سازد.

پروتئین: وعده‌ی غذایی سگ ژرمن شپرد، می‌بایست ۲۲ درصد پروتئین با کیفیت در خود داشته باشد و برای تامین این میزان پروتئین می‌توانید از گوشت گاو و یا گوشت مرغ بهره ببرید. در نظر داشته باشید، به هیچ عنوان لازم نیست تا در غذای این حیوانات از طعم دهنده و یا رنگ دهنده‌های مصنوعی استفاده شده باشد.

فیبر: شاید بتوان فیبر را از اصلی‌ترین اجزای وعده غذایی سگ ژرمن شپرد، به شمار آورد. چرا که، این ماده معدنی تاثیر بسزایی در ایجاد یک مدفوع سلامت دارد و از ابتلای حیوان به اختلال فیستول‌های پری آنال جلوگیری به عمل می‌آورد.

چربی: دقت داشته باشید، همانطور که چربی‌های موجود در وعده‌ی غذایی موجبافزایش سطح سلامت پوست، مفاصل و استخوان‌ها می‌شوند، اگر در مصرف آن‌ها زیاده روی شود، باعث بروز اضافه وزن و بیماری‌های وابسته به چاقی می‌گردد. از این روی، تنها ۱۵ الی ۳۰ درصد چربی حیوانی، برای سگ ژرمن کافی می‌باشد.

ویتامین و املاح معدنی: کلیه‌ی موجودات زنده، برای ادامه‌ی حیات، به ویتامین و املاح معدنی نیاز دارند. از این رو، گنجاندن غلات، میوه و سبزیجات، حبوبات و انواع گوشت‌ها در غذای سگ‌های ژرمن شپرد، موجب تامین ویتامین‌های مورد نیاز و حفظ سلامت آن‌ها می‌شود.

هنگامی یک توله‌ی ژرمن را به منزل می‌آورید، باید بدانید که او به سرعت رشد می‌کند. توله‌های ژرمن، بسیار بانمک و باهوش هستند. سه الی چهار پیمانه غذا در سنین ۲ ماهگی برای آنان کفایت می‌کند. از سنین ۳ تا ۶ ماهگی به ازای هر یک ماهی که سگ رشد می‌کند، نیم پیمانه غذای او را افزایش دهید. روند رشد توله ها، از ۶ ماهگی به بعد پروسه‌ی کندتری خواهد داشت و توصیه می‌شود تا سن ده ماهگی خوراک آن‌ها را به یک مقدار ثابت نگه دارید و بعد از آن، هر دو ماه یکبار نیم پیمانه از مقداری خوراک این حیوانات بازیگوش بکاهید. این پروسه، تا بزرگسالی برای سگ شما مناسب خواهد بود.

و اما، میزان غذای یک شپرد بزرگسال، کاملا به سطح فعالیت او وابسته است. اگر سگ شما، فعالیت چندانی ندارد، قاعدتا میزان غذای او نیز، نباید زیاد باشد. چرا که، منجر به اضافه وزن می‌شود. توصیه می‌شود، به طور متوسط، سگ‌های ژرمنی که وزن آن‌ها بیشتر از ۲۹ الی ۳۰ کیلوگرم می‌باشد، ۳ الی ۵ وعده در روز به مقدار نیم پیمانه غذا مصرف کنند. این مقدار (نصف پیمانه) برای سگ‌هایی که وزن آن‌ها در حدود ۳۴ کیلوگرم می‌باشد ۴ تا ۶ وعده و برای سگ‌هایی که در بازه ۴۲ تا ۴۳ کیلوگرم هستند ۵ تا ۷ پیمانه، توصیه می‌شود.

نکته‌ی مهم: مقادیر ذکر شده، در رابطه با غذای خشک سگ صادق می‌باشند. در صورتی که، غذای حیوان مخلوط و یا مرطوب بود، به اندازه‌ی یک فنجان کسر نمایید.

سگ ژرمن شپرد، نسبت به همنوعان خود دوران تولگی طولانی مدتی دارد. توصیه می‌شود، در این دوران هرگز غذای سگ‌های بالغ در اختیار توله‌ها قرار ندهید. چرا که، توله‌های ژرمن شپرد برای رشد و نمو خود، نیاز به پروتئین و املاح بیشتری نسبت به بالغین دارند. هنگامی که سگ به سن ۱۲ سالگی رسید، به صورت آرام آرام می‌توانید غذای سگ‌های بزرگسال را نیز، در برنامه غذایی توله‌ها بگنجانید.

سگ‌ها نیز، درست مانند انسان‌ها از ذائقه‌های گوناگونی برخوردار هستند. این بدان معنا می‌باشد، که گاهی حیوان یک غذا را بیشتر از بقیه دوست دارد و شما می‌توانید از آن وعده به عنوان غذای تشویقی بهره ببرید. برای مثال، اگر سگ تمرین خود را به درستی فرا گرفت و آن را اجرا کرد، تکه‌ای از غذای مورد علاقه‌اش را به عنوان جایزه به او بدهید. همچنین، باید نظارت داشته باشید تا سگ، در مصرف آن غذای خاص، زیاده روی نکند.

به طور کلی، سگ‌های ژرمن شپرد، از غذاهایی مثل: گوشت مرغ، ماهی، بره، گاو، پنیر، هات داگ، کره بادام زمینی و هویج استقبال می‌کنند. اما، در نظر داشته باشید زیاده روی در مصرف پنیر و لبنیات، منجر به اختلالات معده در حیوان می‌شود. جالب توجه است که برخی از ژرمن شپردها علاقه‌ی ویژه‌ای به هندوانه، تخم مرغ پخته و برنج نیز دارند!

غذاهای مضر برای سگ ژرمن شپرد

از آنجایی که آناتومی معده و سیستم گوارش سگ ژرمن شپرد با انسان‌های متفاوت می‌باشد، هر غذایی که انسان‌ها استفاده میکنند، لزوما برای این سگ مفید نبوده و حتی گاهی موجب مسمومیت او می‌شود. برخی از این خوراک‌ها عبارتند از: نوشیدنی و خوراک‌های حاوی الکل، سیر، شکلات، آووکادو، هسته میوه ها، چربی‌های مضر، قارچ، تخم مرغ خام، ادویه‌ها (بخصوص نمک)، پیاز، آدامس، کشمش، انگور، نوشیدنی‌های حاوی کافئین مثل چای و قهوه.

در صورتی که، حیوان به صورت اتفاقی هر یک از این موارد را خورد، فورا او را نزد دامپزشک ببرید و یا به نزدیک‌ترین بیمارستان دامپزشکی برسانید.