ویژگی های چی‌واوا و مراقبت از آن
نژاد سگ چیهواهوا بدنی کوچک، ظریف و جمع و جور دارد. چیهواهوا، کوچکترین سگ جهان، همچنین با نام های Cihao، Chihao، Chihuahua، Chihuahua نیز شناخته می شود. دارای خصوصیاتی شبیه به نژاد تریر با شخصیت شجاع، مطمئن و هوشیار است. با جثه کوچک و طبیعت شجاعش که بزرگتر از جثه اش است، سگی است که به افرادی که نمی شناسد مشکوک است، اما نسبت به عزیزانش به همان اندازه مهربان و شاد است. دو نژاد با مو نرم کوتاه و بلند وجود دارد. مو براق، صاف یا مواج چیهواهوا در رنگ های کرم، قهوه ای، مشکی و شکلاتی عرضه می شود. گوش های افراشته و چشمان روشن زیبایی نژاد چیهواهوا را کامل می کند. چیهواهوا که برای اولین بار در مکزیک پرورش یافت و نماد این منطقه است، در بین مردم با نام «بگ داگ» نیز شناخته می شود. با گذشت زمان، جای خود را در میان نژادهای محبوب سگ که عشق و توجه مردم در سراسر جهان را به خود جلب کرده است، باز کرده است.
- وزن: 1-2 کیلوگرم
- ارتفاع: 12 - 23 سانتی متر
- خانواده: دوست، سگ ولگرد شمالی
- اصل و نسب: مکزیکی
- تاریخ مبدا: 1500
- طول عمر: 14-18 سال
شخصیت و ویژگی های منش
چیهواهوا شخصیتی بزرگ با جثه کوچک دارد. این نژاد بامزه، دوست داشتنی، بازیگوش، باهوش و وفادار به صاحبش است. دیده می شود که در بین اطرافیانش بیشتر به یک نفر دلبستگی دارد. او سعی می کند خواسته های شخصی را که به او وابسته است برآورده کند. هر جا می رود دنبال صاحبش می رود و نمی رود.
گذراندن وقت با اعضای خانواده برای چیهواهواها بسیار مهم است. آنها می خواهند توسط صاحبانشان و افرادی که دوستشان دارند مورد توجه و گرامی داشته باشند. اگر این آرزوها برآورده نشود، از نشان دادن عبوس خود دریغ نمی‌کنند. آنها می توانند زمانی که توجهی که می خواهند به خود جلب نمی کنند یا نمی توانند صاحب خود را وادار کنند چیزی را که می خواهند بپذیرد، خجالتی باشند. چیهواهوا به توجه صاحبش به دیگران حسادت می کند و به هیچ وجه دوست ندارد در پس زمینه باشد.
چیهواهوا یک سگ سرگرم کننده و با استعداد است. روش او برای نشان دادن عشق خود به خانواده کمی آبدار است. زیرا لیسیدن صورت عزیزانشان راه نشان دادن عشقشان است. آنها دوست دارند با رقصیدن روی پاهای عقب خود مهارت های خود را به رخ بکشند و لبخندی شیرین بر لبان همه نشان دهند. داشتن همه نگاه ها، توجه و عشق به او باعث خوشحالی او می شود. تنها گذاشتن آنها با کودکان خردسال در هیچ محیطی توصیه نمی شود. به دلیل ساختار شکننده و جثه کوچکی که دارند، احتمال آسیب دیدن آنها در حین بازی با کودکان بسیار زیاد است.
آنها ترسو و با احتیاط به غریبه ها نزدیک می شوند. به دلیل غریزه ای که برای محافظت از خانواده اش دارد، به افرادی که نمی شناسد مشکوک است. او شجاعت و موضعی مطمئن دارد که از اندازه او بیشتر است. با وجود جثه کوچکش، به دلیل ماهیت بسیار دقیق، رویکرد مشکوک و بی اعتمادی تقریباً به همه، در بین بهترین سگ های نگهبان جهان قرار دارد. با توجه به رویکرد مشکوک آنها نسبت به غریبه ها و ویژگی های سگ نگهبان آنها، آنها باید در مراحل اولیه، زمانی که توله سگ هستند، اجتماعی شوند و آموزش داده شوند. در غیر این صورت ممکن است رفتار تهاجمی از خود نشان دهند. علیرغم اندازه کوچکشان، آنها ممکن است به نظر نژادی باشند که خود را بسیار بزرگتر می بینند و هرگز از مبارزه عقب نشینی نمی کنند. تربیت صحیح و خوب سگ، زندگی را هم برای شما و هم برای او در بزرگسالی آسان تر می کند.
آنها با هماهنگی و راحتی در یک خانه و آپارتمان متوسط زندگی می کنند. به دلیل جثه کوچک و حساسیت به حرارت، سگ مناسبی برای زندگی در باغ نیست. بزرگترین مشکل بالقوه زندگی آپارتمانی ممکن است واق بیش از حد آنها باشد. شما می توانید این وضعیت را با اطمینان از اینکه در مرحله توله سگ آموزش دیده و اجتماعی می شود کنترل کنید. این واقعیت که آنها به ورزش زیادی نیاز ندارند نیز روند سازگاری با زندگی آپارتمانی را آسان می کند. در روزهایی که نمی توانید آنها را پیاده روی کنید، می توانید انرژی بالای آنها را آزاد کنید و به آنها اجازه دهید در خانه قدم بزنند، فعال باشند و با اسباب بازی هایشان بازی کنند.
سگ های چیهواهوا به گرما حساس هستند. به همین دلیل نمی توانند خود را با محیط های بسیار سرد وفق دهند. وقتی سرد هستند می توانید ببینید که می لرزند. شما باید از آنها محافظت کنید و دمای بدن آنها را در هوای سرد، خنک و مرطوب متعادل کنید. به عنوان مثال، می توانید لباس سگ به آنها بپوشانید تا سرد نشوند. سگ های چیهواهوا در مناطق گرم و نه خیلی گرم به راحتی و هماهنگی زندگی می کنند. برای اینکه سگ شما سالم و راحت ورزش کند، باید هنگام بیرون آوردن او به شرایط آب و هوایی توجه کنید و حساسیت او به گرما را نیز در نظر بگیرید.
گشت و گذار در خارج از خانه برای سلامت جسمانی مهم است و باید برای سگ خود وقت بگذارید. شما نباید به او اجازه دهید در طول سرگردانی شما به تنهایی حرکت کند. راه رفتن بدون افسار برای آنها خطرناک است. به دلیل جثه کوچکشان می توانند هدف سگ های بزرگتر یا پرندگان شکاری قرار بگیرند و مورد حمله قرار بگیرند. به همین دلیل است که باید اطمینان حاصل کنید که سگ شما در خارج از منزل، در محیط هایی با اقدامات احتیاطی و تحت نظارت شما فعالیت می کند.
چیهواهوا سگ باهوشی است. فرآیند آموزش با یادگیری سریع به راحتی تکمیل خواهد شد. اما آنها به یک رهبر خوب نیاز دارند. با تشکر از رهبر که می داند چگونه با طرف لجباز سگ هر از گاهی برخورد کند، سگ شما نمی تواند به رفتار منفی خود ادامه دهد. اگر به سگ خود اجازه دهید، حتی یک بار، رفتاری را که به آن نه گفتید انجام دهد و آنچه را که می خواهد انجام دهد، ممکن است فکر کند که او رهبر است. در نتیجه ممکن است سعی کند به حرف های شما گوش ندهد و با چهره ای متکبرانه و متکبرانه به رهبری ادامه دهد. بنابراین اجازه ندهید سگ شما فراموش کند که شما مسئول آموزش هستید، فرقی نمی کند در کجای خانه یا خارج از خانه هستید.
برای اینکه نژاد چیهواهوا به یک سگ بالغ خوب تبدیل شود، لازم است آن را از دوران توله سگی معاشرت و آموزش داد. این مراحل اصلی است که نشان می دهد و مشخص می کند که شخصیت سگ چگونه است. بسته به نتایج، شما قادر خواهید بود به سگ خود کمک کنید تا رفتارهای اشتباه خود را اصلاح کند و عادات خوبی به دست آورد. شما می توانید از طریق ارتباط و تعامل با افراد مختلف یا حیوانات خانگی در مکان ها و زمان های مختلف یک سگ چیهواهوا با خلق و خو و رفتار بهتری داشته باشید.
تاریخچه سگ چی‌واوا
منشا نژاد چیهواهوا، کوچکترین نژاد سگ جهان، به طور کامل مشخص نیست. دو نظریه بحث برانگیز در مورد تاریخچه آن وجود دارد. نظریه اول این است که سگ چیهواهوا از آمریکای مرکزی و جنوبی منشا گرفته و از نوادگان سگ بومی منطقه، نژاد Techichi است.
در آمریکا کنده کاری هایی وجود دارد که قدمت آن به قرن نهم باز می گردد که به دوران تولتک ها بازمی گردد. سگ هایی با گوش های بزرگ و سرهای گرد، شبیه به نژاد چیهواهوا، بر روی کنده کاری های تولتک به تصویر کشیده شده اند. این سگ ها با نام Techichi شناخته می شدند و محل زندگی این سگ ها در تمدن تولتک نامشخص است. زمانی که آزتک ها سرزمین های تولتک ها را فتح کردند، نژاد سگ تکیچی را نیز جزو دارایی های خود قرار دادند.
سگ های تکیچی در معابد زندگی می کردند و در مراسم آزتک ها مورد استفاده قرار می گرفتند. کشیش ها و خانواده هایشان به خوبی از آن مراقبت می کردند. آزتک ها معتقد بودند که نژاد تکیچی قدرت های عرفانی زیادی دارد. اعتقاد بر این بود که آینده را می بیند، بیماران را شفا می دهد و روح سگ مرده را به دنیای زیرین هدایت می کند. در راستای این باور، آزتک ها تکیچی را برای اعضای خانواده فوت شده خود کشتند و آنها را با متوفی دفن یا سوزاندند. این مسیر به یک سنت تبدیل شده است و اعتقاد بر این است که مردگان در دنیای زیرزمینی آرامش خواهند یافت. علاوه بر این، آزتک ها سگ تکیچی را کشتند تا آن را بخورند و از پوست آن بهره مند شوند.
نظریه دوم این است که آنها به عنوان سگ های کوچک بدون مو در چین ایجاد شده اند و آن سگ ها توسط بازرگانان اسپانیایی به مکزیک آورده شده اند. بعدها، اجداد چیهواهوا در نتیجه تلاقی سگ هایی که از چین آورده شده بودند با سگ های خانگی کوچکتر پدید آمدند.
سگ های کوچک در اواخر قرن 1500، زمانی که اسپانیایی ها سرزمین های آزتک ها را توسط هرناندو کورتس در آغاز قرن شانزدهم فتح کردند، رها شدند. نژاد تکیچی اهمیت خود را در جامعه از دست داد و شروع به دفاع از خود کرد. آنها با طبیعت بادوام خود تا اواسط دهه 1800 به تنهایی در روستاهای دور افتاده زندگی می کردند.
معلوم نیست کدام یک از این دو نظریه درست است. با این حال، در سال 1850، آمریکایی ها دوباره به این نژاد علاقه مند شدند و تقریباً 300 سال بعد، سگ های کوچکی از این نژاد را در Chihuahua مکزیک یافتند. از آنجایی که این سگ ها در ایالت چیهواهوا یافت شدند، آنها را "چیواهوا" نامیدند و منشاء آنها مکزیک پذیرفته شد. در برخی منابع آمده است که سگ چیهواهوا با عمر طولانی از تلاقی با نژادهای پاپیون یا پامرانین پدید آمده است. این نژاد که از دو تمدن مختلف جان سالم به در برد و توانست به تنهایی زندگی کند، بعدها در سراسر جهان مشهور شد. در سال 1908 توسط AKC به رسمیت شناخته شد و اولین سگ چیهواهوا به نام Beppie ثبت شد.
سگ های پیدا شده به آمریکا آورده شدند. با این حال، در ابتدا با علاقه زیادی مواجه نشد و قابل توجه تلقی نشد. بعداً خاویر کوگات (پادشاه رومبا) با سگ چیهواهوا در برابر عموم ظاهر شد. سگ او که همیشه با او راه می رفت، توجه عموم را به خود جلب کرد و محبوبیت او با خاویر کوگات در دهه های 1930 و 1940 افزایش یافت. از دهه 1960، یکی از محبوب ترین نژادها در آمریکا و جهان بوده است. سگ چیهواهوا همچنان محبوب است و روز به روز محبوبیت پیدا می کند.
کیفیت های فیزیکی سگ چی‌واوا
بدن
نژاد چیهواهوا به عنوان کوچکترین سگ جهان شناخته می شود. طول آن حداکثر 25 سانتی متر و وزن آن بین 1 تا 3 کیلوگرم متغیر است. علت اینکه به آن سگ جیبی، سگ عروسکی و سگ اسباب بازی می گویند به ویژگی های بدن آن مربوط می شود. پاهایش کوتاه و بدنش دراز و تنومند است. دارای پشتی صاف و بدنی متناسب، متعادل و ظریف است. این نژاد با ساختار پوششی تک لایه و نرم و پاهای نازک اما قوی خود یک نژاد با اعتماد به نفس است. آنها به عنوان یک سگ خانوادگی و شهری با بدن ظریف خود در زندگی ما شرکت می کنند.
سر
چیهواهوا ساختار سر گرد و سیب مانندی دارد. چیهواهوا با سر سیبی شکل، چشم های درشت و گرد و گوش های ایستاده متمایز زیبایی مکملی دارد. پوزه ای کوتاه و مخروطی با حالت متمایز دارد. بچه چیهواهواها روی جمجمه خود یک نقطه نرم به نام مولر دارند. این نقطه معمولاً با رسیدن به سن بلوغ خود به خود بسته می شود. ساختار سر آن متناسب با بدنش است و ظاهری متعادل و ظریف دارد.
گوش ها
نژاد چیهواهوا دارای گوش های راست، بزرگ و نوک تیز است. مشاهده می شود که گوش های چیهواهوا در زمانی که توله سگ است پایین است، اما پس از 3 ماه اول شروع به ایستادن کرده و به ظاهر اولیه خود می رسد. با گوش های راست و پرهای حاشیه دار زیبایی و ساختار منحصر به فردی دارد.
چشم ها
چیهواهوا چشمانی درشت، گرد و درخشان دارد که از هم دور هستند. چشمان درشت آن ساختار کمی بیرون زده دارد. به همین دلیل باید به چشمان خود توجه کنید و به تمیزی آنها توجه کنید. چیهواهوا با رنگ چشم مشکی، قهوه ای یا یاقوتی رایج تر است. هر از گاهی ممکن است با چیهواهواهای مو سفید با چشمانی روشن تر و زردتر مواجه شوید. این نژاد با چشمان متمایز و درخشان و ظاهر تیز و شیرین خود یک نژاد بسیار محبوب است.
دست‌ها و پاها
سگ چیهواهوا پاهای لاغر و کوتاهی دارد. با پاهایشان که به صورت عمودی روی زمین ایستاده اند، قدم های محکم تری برمی دارند و از آنچه به نظر می رسند، استقامت نشان می دهند. این سگ چابکی است که با جثه کوچک و پاهای لاغر خود می تواند بسیار سریع حرکت کند. آنها بسیار سریع حرکت می کنند، گرفتن طعمه در حین تعقیب آن بسیار دشوار است. توانایی های کوهنوردی آنها به خوبی توسعه یافته است و می توانند تقریباً مانند یک بز از تپه ها بالا بروند. تنها نقطه ضعف پاهای نازک چیهواهوا این است که کاملاً ظریف هستند و به راحتی آسیب می بینند. چیهواهوا راه رفتنی مطمئن، نجیب و چشم نواز دارد.
دم
دم چیهواهوا بلند و داسی شکل است. آنها دم خود را روی پشت صاف خود، به شکل داسی به پهلو یا پشت خود حمل می کنند. به طور کلی، دم آن در هنگام حرکت ایستاده است.
مو
نژاد چیهواهوا دارای دو نوع موی تک لایه بلند و کوتاه است. موهای کوتاه و بلند می توانند موج دار یا صاف باشند. صرف نظر از بلندی یا کوتاهی خز آنها، محبوب ترین ویژگی آنها این است که معمولاً زیاد نمی ریزند و تمیز هستند. مو بلند چیهواهوا نرم است. پرهای بدن آن به طور کلی صاف است، اما پرهای ناحیه گوش ظاهری پرزدار دارند. موهای گردن، شکم و پا بلندتر هستند. پرهای پاهای عقب آنها به دلیل بلندی شبیه شلوار است. آنها با پرهای براق، بلند، صاف و چشم نواز و رنگ های متنوع خود به طرز چشم نوازی زیبا هستند.
رنگ
سگ چیهواهوا با بیش از یک رنگ پوشش عرضه می شود. آنها دارای پرهایی در رنگ ها و سایه هایی مانند قهوه ای روشن، سیاه، زرد، شاه بلوطی خرمایی، نقره ای، آبی استیل، سمور، شنی و سفید هستند. علاوه بر این رنگ های یکدست، رنگ های خالدار، طرح دار و اسپلشی دیگری نیز به چشم می خورد. توصیه می شود از رنگ مرل نژاد چیهواهوا دوری کنید. رنگ مرل در سگ های چیهواهوا با اختلالات ژنتیکی و سیستم شنوایی آسیب دیده دیده می شود. توصیه می کنیم هنگام فرزندخواندگی یا جفت گیری سگ خود به این جزئیات توجه کنید.